کاتتر تشخیصی قلبی

کاتترهای تشخیصی قلبی جهت وارد شدن به داخل سیستم عروقی طراحی شده اند. این کاتترها به اندازه کافی بلند بوده و نوک انتهایی آنها به داخل قلب و یا شریان های کرونر یا ریوی پیشروی کرده و در آنجا قرار می گیرد. این کاتترها معمولاً در بردارنده نوک های انتهایی مخروطی شکل و انتهای پروگزیمال منحنی شکل بوده که به وسایل متصل‌کننده یا هاب‌ها وصل می‌شوند. سرهای دیستال می توانند با اتصال به بالون ها یا حسگرها جهت تزریق ماده حاجب نیز استفاده شوند. کاتترهای عروقی ممکن است سخت یا انعطاف پذیر بوده و در حالت ایده آل باید غیر‌ترومبوژنیک ، محکم ، انعطاف پذیر و سازکار با بدن باشند. این کاتترها بایستی حافظه‌دار بوده و هنگام کنترل کشتاور، شکل اولیه خود را حفظ کند. اغلب کاتترهای عروقی از جنس پلیمر (نظیر الاستومر سیلیکون ، پلی یورتان) و گاهی فلزی (نظیر فولاد ضد زنگ) می‌باشند. کاتترهای قلبی در فرآیندهای تشخیصی ( نظیر آنژیوگرافی ، اندازه گیری برون ده قلبی ) به کار می روند.